Jeroen geeft trainingen voor mannen die de beste vader uit zichzelf willen halen. Ik spreek met hem af op de plaats waar hij zijn trainingen geeft. Vandaag is de zomer begonnen.
Jeroen, hoe gaat het met je, nu, op dit moment?
Ja, die stel ik ook altijd in mijn training. Niet gisteren of morgen, nee, hoe gaat het Nu? Nu is het heel fijn. We zitten hier midden in de natuur, bij De Pelmolen in Beek bij Nijmegen. Een van mijn favoriete plekken. We hebben uitzicht op het bos, we horen de vogels. Vooral in dit seizoen is het supermooi, de natuur is helemaal uitgebarsten, alles staat in bloei.
Deze plek is een soort krachtplek, ik krijg hier heel veel energie. Het maakt dan niet uit hoe druk mijn dag is geweest. Iedere keer als ik hier kom en dat klinkerpaadje oploop, kom ik weer helemaal tot rust. Ik merk dat ook bij de mannen die op mijn training komen. Als ze hier zijn hoeven ze even niks.
Ik geef hier nu zo’n vijf jaar trainingen. Ik zocht toen een plek die aan een aantal voorwaarden moest voldoen. Het moest zeker niet zo’n zaaltje zijn met slecht TL-licht en vieze koffie. In dat soort zaaltjes had ik mijn gewone werkende leven al genoeg gezeten.
Het moest in de natuur liggen. Aan het eind van een training maken we met de mannen altijd een vuur, dat kan ook niet overal. Hier worden verder vooral veel yoga- en meditatie trainingen gegeven. Toen ik met mijn mannentrainingen hier kwam, waren ze wel blij, maar ze waren ook wel bang dat die mannen de boel niet netjes zouden achterlaten. In het algemeen zijn we zelfs nog netter dan de vrouwen, hoor. Dan heb ik het over kopjes afwassen en de zaal aanvegen, dat is in drie minuten geregeld. Dat is wel aan mannen: effe aanpakken, effe fixen, klaar.
Van welke twee dingen kun je heel blij worden?
Van mijn vrouw word ik heel blij. Ze is mijn vrouw, maar ook mijn beste vriend. Ze is mijn collega, want we werken ook samen. Het wordt ook iedere dag fijner. Het wordt alleen maar beter. Ik was vroeger bang voor de sleur in de lange relatie, maar ze kan me iedere keer weer verrassen. Het wordt alleen maar leuker. Daar ben ik echt heel blij mee en dankbaar voor.
Ik ben heel erg tevreden met hoe het nu in mijn leven gaat. De kinderen zitten goed in hun vel, we hebben veel lol. Dat gaat soepel en zorgeloos. Het gaat met werk nu ook goed. Dat ondernemen vond ik in het begin nog een beetje spannend, want je doet alles zelf. Ik heb daar nu ook rust, vertrouwen en ontspanning in. Ik doe wat ik wil doen en ik ben op de goede plek.
Ik was 35 en ik dacht net als in dat nummer van Doe Maar: Is Dit Alles? Ik las “Een werkweek van 4 uur” van Tim Ferriss. Dat gaat er vooral over wat je wil en waar je passie ligt en kijken hoe je daar je geld mee kan verdienen. Coachen was een vaardigheid die ik had, vaderschap een interesse.
Ik wilde met mannen werken, ik vond coachen leuk en ik vond vuur maken leuk. Ik was bezig met vaderschap en met hoe ik zelf een goede vader kon zijn. Dat alles gooide ik bij wijze van spreken in een pan, even roeren en daar kwam dit uit. Ik ging trainingen aan mannen geven over vaderschap. In mijn vorige werk moest met een grote reorganisatie een groot deel van de mensen weg en ik was de enige die dat niet erg vond. Ik kreeg tijd om De Praktijkvader op te zetten en uit te bouwen en na anderhalf jaar stond het er.
Die tevredenheid waar ik het net over had, dat is zo gegroeid. Van huis uit waren we meer van werken tot je pensioen in een baan die niet heel leuk is maar wel geld brengt. Op verjaardagen werd altijd veel geklaagd over het werk. Ik wist dat ik dat niet wilde, maar ja, ga wat je wel wil dan maar eens doen. Als ik ga bedenken wat ik allemaal voor elkaar wil krijgen, dan komt er niks. Als ik iedere keer terugga naar die blijdschap en het plezier, dan kan ik tot de volgende stap komen.
Het gaat over groeien en leren maar ook over speelsheid en plezier. Dan ben ik waar ik wil zijn. Daar gaan mijn mails en mijn trainingen ook over.
Van wie of waarvan kun jij inspiratie krijgen?
Ik word door heel veel mensen geïnspireerd. Ik laat me ook graag inspireren, ik sta open voor nieuwe dingen. Ik vind het fijn om nieuwe dingen te leren. Ik ben ook niet meer heel hard op zoek naar dingen, dingen komen vaak naar mij toe.
Ton van der Kroon heeft mij geïnspireerd. Hij heeft De terugkeer van de Koning geschreven. Dat boek gaat over wat het betekent om een man te zijn en over dienend leiderschap. Die man volg ik nog steeds. Ik heb een keer training bij hem gehad en ik ben met hem gaan samenwerken. Heel leerzaam.
Ik ga nu iedere maand naar Joanika Ring, zij is een lerares in non-dualiteit. Wat zij mij leert is dat gedachten ook maar gedachten zijn. Je kunt ze geloven of niet. Ze zijn er toch wel, je kunt er af en toe een beetje afstand van nemen.
We denken wel dat we alles onder controle hebben, maar dingen gebeuren zoals ze gebeuren. Heel veel dingen doe ik toch wel, of toch wel niet. Het heeft met overgave aan het leven te maken. Ook met dingen laten ontvouwen en niet alles willen controleren. Ik ga er altijd heen met mijn vrouw, we komen er weer helemaal geïnspireerd van terug.
Mijn zoon van veertien gaat nu naar de sportschool. Hij heeft nog geen vet aan zijn lijf dus dat hoeft hij ook niet te verbranden. Ik zag hem in een paar maanden al veranderen. Zijn borst en zijn armen worden breder, hij krijgt een sixpack. Daar ben ik met mijn vijfenveertig jaar en mijn buikje wel een beetje jaloers op. Nu hebben mijn kinderen me voor vaderdag een pull-up bar gekocht. Dat ding hangt nu in de tuindeur, dus iedere keer als je langskomt ga je daar toch effe aan optrekken.
Ik heb een artikel geschreven over kijken met zachte ogen. Zachte ogen willen niet meteen fixen en oplossen. Eerst even kijken en aanwezig zijn. Er op vertrouwen dat je wel weet wat nodig is als je echt even in dit moment naar je kind kijkt.