De Klingerberg, Onze Wijk is mijn fotoproject voor en over de Klingerberg in Blerick, de wijk waarin ik woon. Ik heb een aantal wijkgenoten geïnterviewd en gefotografeerd. Ik sprak met hen over wie ze zijn en wat ze doen en over hun leven in de wijk.
Posters met foto’s en teksten uit de gesprekken waren van 13 november 2024 t/m 11 december 2024 te zien op abri-posters op vier plekken in de wijk. We zijn in deze tijd meer gewend om te kijken naar onze tegenstellingen dat naar wat ons als mensen met elkaar verbindt. Mijn bedoeling met het project was om meer verbinding en eenheid in de wijk te brengen.
Tijdens de uitvoering van het project had ik contact met een Talentverbinder van Buurten met Talent, en het project wordt ondersteund in het kader van de Cultuurimpuls Venlo.
“Mijn naam is Rob Weijers, ik ben 44 jaar. Ik ben fotograaf, sinds een jaar of vier in zelfstandigheid. Daarvoor heb ik twintig jaar beroepsmatig gewerkt als brandweerman in Venlo. Sinds kort ben ik actief lid van de opnieuw opgerichte wijkraad van de wijk De Klingerberg. Ik woon vanaf mijn derde jaar, vanaf 1983 in de Klingerberg, ik heb daar tot 2002 gewoond. Toen ik ben gaan samenwonen heb ik vijf jaar buiten De Klingerberg gewoond, en in 2007 ben weer teruggekomen in deze wijk. In totaal woon ik toch een jaar of 36 in deze wijk.
De Klingerberg is de groenste wijk van Venlo. Het is een mooie wijk met groen, water, recreatie, uitvalswegen, alles in de buurt. De rust en het groen vind ik de grote pluspunten van onze wijk.
Het lijkt er vaak op dat de Klingerberg ver weg ligt van alles. We zitten tegen de snelweg aan, met de Boekend er wel nog achter maar we zitten toch een beetje aan de rand van de gemeente. Het voelt alsof we af en toe een beetje vergeten worden als wijk. De Klingerberg mag wel wat meer in beeld komen, zodat dingen zoals onderhoud aan wegen of aan het groen in de wijk wat sneller opgepakt worden. Wat dat betreft mag er wel wat meer aandacht naar de gebieden die juist wat minder dicht bij het Stadskantoor liggen.
De Wijkraad is opgericht na de laatste Tweede Kamerverkiezingen. Er heeft toen iemand van Gemeente Venlo bij het stemlokaal gestaan met de vraag wat mensen in de wijk nog missen in De Klingerberg en wat er hier anders zou kunnen. Daar kwam uit dat de mensen toch een bepaald orgaan of instantie missen dicht in de buurt. Een plek waar je informatie kunt halen en waar je je ei kwijt kan, een aanspreekpunt voor bewoners. Het wilde niet zeggen dat die instanties er niet waren of dat ze hun werk niet goed deden maar ze waren voor bewoners van De Klingerberg gewoon te ver weg.
De mensen misten eigenlijk iets als het Wijkoverleg dat hier voeger was. Een raad van mensen die hier met hun voeten in de klei staan, die weten wat er leeft in de wijk en die contacten hebben om dingen aan te pakken. Met dat gegeven zijn mensen verder aan de slag gegaan.
Klagen kunnen we allemaal, dat is heel makkelijk. Vooral tegenwoordig met social media en alles wat we nu voorhanden hebben. Je zou ook kunnen proberen aan te pakken. Ik woon hier nu 36 jaar, dus toen de oproep op Facebook kwam om je aan te sluiten, besloot ik dat ik in plaats van alleen maar klagen toch liever wilde aanpakken. Met mij wilden meer mensen weten wat de ideeën waren, dus van daaruit is de Wijkraad officieel als stichting weer opgericht.
Op dit moment zijn we met negen mensen in de Wijkraad. Dat is best al een aantal, en er blijft altijd ruimte voor uitbreiding. We willen eigenlijk een gemêleerd gezelschap in de Wijkraad hebben. Het blijft een uitdaging om niet alleen geografisch maar ook qua afkomst mensen de hele wijk aan tafel te krijgen.
De wijkraad wil voor mensen een aanspreekpunt zijn, Een plek waar je dingen kunt melden.
Wij zullen niet de partij zijn die strakjes zelf de Klingerbergsingel gaat asfalteren en de heggen in het park gaat snoeien, maar we willen wel inventariseren wat er speelt en het aanspreekpunt zijn van waaruit de gemeente dingen kan gaan oppakken. We willen diegene zijn die met je mee kan denken als je je afvraagt waar je met je vraagstuk terecht kan.
Het staat nu nog in de kinderschoenen en we zijn daarin nog een beetje zoekende, maar als je nu ziet hoe we er in staan en hoe enthousiast iedereen is, dan merk je dat er al veel deuren opengaan. Dat heeft wel tijd nodig. Dus verwacht niet dat we binnen een half jaar de nummer 1-wijk van Venlo zijn, dat zal niet zo zijn. Als het volgend jaar is, is het ook goed. (Lacht)
We hebben er elke dag mee te maken dat er zaken liggen die achterstallig zijn. Dat klinkt heel negatief maar het is helaas zo. De Klingerbergsingel is een heel mooi voorbeeld. Die weg staat al vijftien jaar op de lijst om aangepakt te worden. Er liggen nog steeds busdrempels uit 2001, toen de Zuidooster-bus in beide richtingen door de Klingerberg reed. De drempels waren bedoeld om die grote bussen meer doorgang te geven en de rest van het verkeer wat te remmen. Ondertussen rijdt de bus al een paar jaar nog maar in één richting door De Klingerberg en zijn de bussen kleiner geworden. De drempels zoals ze nu zijn hebben dus hun functie verloren.
De hele Klingerbergsingel is een gatenkaas geworden. Tegelijkertijd is het wel de entree van de wijk. We hebben maar twee in- en uitgangen in de wijk dus er gaat ook gigantisch veel verkeer over. Het zou fijn zijn als dat wat sneller opgepakt wordt. Maar het geldt ook voor andere, kleine dingetjes dat ze niet zo lang moeten blijven liggen.
Het is in het verlengde van wat ik net zei: het lijkt er weer op dat we als laatste een keer aan de beurt komen. Ik zou graag zien dat we als wijk wat meer op de radar komen zodat dingen wat sneller opgepakt kunnen worden. Uiteindelijk wil je zelf ook fatsoenlijk door de wijk kunnen rijden als je erin of eruit moet, en niet slalommend om de gaten en de drempels heen.
Dus dat gun ik de Klingerberg. Aandacht voor de wijk. Het is een mooie wijk, en dat moet ook zo blijven.
In de afgelopen jaren is de populatie in de Klingerberg best wel veranderd. Toen ik hier kwam wonen waren het over het algemeen mensen van een Nederlandse komaf. Er waren hier ook straten waar veel Duitse mensen bij elkaar woonden, dus ik had hier vroeger ook veel Duitse vriendjes, hartstikke leuk. Door de jaren heen is er natuurlijk veel veranderd en hebben we er veel nationaliteiten bij gekregen. Dat moet allemaal met elkaar wel een in de weg vinden om hier samen te wonen.
Je merkt wel dat mensen vroeger veel meer betrokken waren bij hun straat en bij de buurt. Tegenwoordig heb je meer te maken met mensen die wel of niet per toeval hier zijn komen te wonen. Ze stappen ’s morgens in de auto, gaan werken, komen ’s avonds terug en komen niet meer buiten. Die verblijven zeg maar meer in de wijk dan dat ze in hun wijk wonen.
Als we dat eens wat wat meer met elkaar kunnen verweven, dat mensen zich bewuster worden van de plek waarop de wonen en wat ze aan hun buurt kunnen bijdragen, dan is de eerste stap al gezet. Veeg een keer de stoep als er sneeuw ligt, raap dat propje op dat op je stoep waait, groet eens iemand als je door het park loopt.
Het zijn kleine stapjes, maar die kunnen denk ik wel heel waardevol zijn. Als we dat gevoel van “samen” weer een beetje terug kunnen krijgen, dat zou heel fijn zijn”.
Je kunt het project op Facebook en Instagram volgen, en lid worden van de Klingerberg nieuws-groep op Facebook.
Wat kun jij doen om het in je eigen wijk nog net wat leuker te maken?
